Aannemer William Dargan haalde voor de aanleg van de spoorlijn een legertje grondwerkers, bijgenaamd de Navvy's uit Engeland. Deze 'elite van het proletariaat', was tot enorme prestaties in staat. Een ervaren 'navvy' kon op een twaalf-urige werkdag met een pikhouweel en schop zo'n twintig ton vette klei uitgraven en over zijn schouder gooien. Hij at een kilo rundvlees per dag en spoelde dat weg met een dozijn pullen bier. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de gemiddelde navvy niet ouder werd dan zo'n veertig tot vijfenveertig jaar.

De circa 1000 navvy's die door Dargan te werk werden gesteld, bouwden in twee jaar de hele spoorlijn van het gelijknamige station aan Westland Row, het huidige Pearse Station, in de buurt van Trinity College in Dublin tot aan Kingstown, thans Dún Laoghaire. Ondanks tegenslagen als stakingen en een dijkdoorbraak waardoor een gedeelte van het net aangelegde baanlichaam wegspoelde, wist William Dargan de werkzaamheden op schema en de kosten binnen de begroting te houden. Zelfs de tegenwerking van een paar rijke grondbezitters wist hij glansrijk te pareren.

In oktober 1834 kwamen de eerste twee locomotieven, gebouwd in Manchester, in Ierland aan. De Vauxhall en de Hibernia werden via een tijdelijke lijn van de haven naar Westland Row getrokken. Onder de belangstellende ogen van duizenden Dubliners werden de locomotieven aldaar met menskracht opgevijzeld en op de een paar meter hoger gelegen spoorbaan geplaatst. Getooid met een kolengestookte feestverlichting reed de Vauxhall heen en weer naar Blackrock om vijf dagen later het hele traject naar Kingstown af te stomen.

De eerste vertraging
Op 17 december 1834 om 9.30 uur vertrok, met een vertraging van 30 minuten, de eerste passagierstrein van Ierland uit Westland Row naar Kingstown. De Hibernia had een kleine twintig minuten nodig om Kingstown te bereiken. Een prestatie van formaat als je bedenkt dat heden ten dage de Dart precies evenveel tijd nodig heeft om hetzelfde traject af te leggen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de pers in 1834 razend enthousiast was.

De nieuwe spoorlijn werd vanaf het prille begin voor het woonwerkverkeer gebruikt, zodat zonder overdrijving kan worden gesteld dat Dublin-Kingstown de eerste forenzenspoorlijn ter wereld was. Het stadsgewestelijke karakter van de lijn werd versterkt doordat de bebouwing langs de lijn snel toenam en al spoedig werd een aantal nieuwe stationnetjes geopend.